stempel

Stempels en vuile nagels

Stempeltoerisme. Ik vraag me af of het woord al bestaat. Het concept sowieso wel. Mensen die op elke plek hun paspoort bovenhalen en vragen om een stempel. Smeken zelfs. Kan je ook bijna overal laten doen. De klassiekers bij de douane, maar ook in musea, bij toeristische diensten en pretparken. Vreemd trouwens dat die achterruiten vol pretparkstickers en de obligatoire VTM-plakker uit het straatbeeld verdwenen zijn.

Ik ben er de mens niet voor. Veel te vergeetachtig. Tegen dat ik mij herinner dat ik op een bepaalde plek mijn paspoort kan laten bestempelen, ben ik er al niet meer. En toch staan er een paar te pronken in mijn bordeaux boekje. Een overzicht. Ah trouwens, niet op mijn vuile nagels letten. Kruiden planten en meteen erna foto’s trekken met je hand op is blijkbaar geen goed idee.

1. De bovenste is in Indonesië gezet. Aan de douane. Niet veel speciaals eigenlijk. De reis daarentegen was wel een doldwaas avontuur. Rat eten, een motorongeluk, bestolen worden, corrupte flikken (geen belediging aan de Belgische politie, alvorens ik hier een GAS-boete krijg), slangen, krokodillen, apen, metershoge golven en vastzitten in een hostel met een gestoorde Amerikaan. Het zat er allemaal in! Maar uiteindelijk was het een fantastische reis. Allemaal hier te lezen.

2. Mijn entry-stempel van de tweede reis naar Peru. Om een maat te gaan bezoeken die er ontwikkelingswerk deed. Ik kwam toen net van Argentinië en had er een verschrikkelijke vlucht, inclusief noodstop op een militaire luchthaven in Chili opzitten. Huanchaco en Cerrito bezocht. Tatoe laten zetten, surfen, vissen op opa’s wijze en meehelpen in het skateproject. En zalige mensen leren kennen. The wolfpack aaahooooeee!

paspoort stempel

3. Een heel hoopje Peru-stempels van mijn eerste trip naar het land. In 2011 vierde Machu Picchu 100 jaar ontdekking dus daar hoorde een speciale stempel bij. Linksonder zie je de entry-stempel en rechts die van vertrek. Een reis die me altijd zal bijblijven. De loodzware Salkantay-trek, het prachtige Amazone-woud, muggenbeter à volonté, condors en zalige mensen. Alle verhalen staan hier.

4. Een paginaatje voor Argentinië en een verdwaalde exit-stempel van de tweede Peru-reis. Op deze trip bezocht ik vooral Patagonië tot helemaal aan Antarctica. In de winter, bij gekke vriestemperaturen tot -20. Maar ook wondermooie hikes in ongerepte natuur. En imposante gletsjers, ritjes met de hondenslee en lopen in de voetsporen van Darwin.

DSC_15865. De Kapow, Como un Jefe-stempel. Like a boss! Dat krijg je als je je paspoort in de handen van een maat achterlaat. Erboven prijkt die van de meest zuidelijke stad ter wereld, Ushuaia. Gekke stad. Zeker in de winter. Precies een soort vissersstad waar de tijd is blijven stilstaan. Allé vastgevroren eerder. En de hub naar Antarctica.

6. Israël. Gegarandeerd de meest geladen stempel in mijn boekje. Levert me altijd vragen op in andere landen. Hoe verschrikkelijk de douane ook was, de reis zelf was wondermooi. Mooie plekken ontdekt, echt versteld gestaan van Jeruzalem, zot goed gegeten, de Dode Zee, steden vol geschiedenis en stilstaan bij de miserie in Palestina. Ook de stempels van de grensovergang naar en van Jordanië staan op deze pagina. Hebben een aardige stuiver gekost. Maar het avontuur was de centen waard. Zandstormen in de Wadi Rum woestijn, het fantastische Petra en een gekke gids.

DSC_1587

7. Links de exit-stempels van Jordanië en erboven in het roze een apenstempel. Cadeautje van een Japanse kleuter. Rechts een sticker (met QR-code!) en exit-stempel uit Japan. Gek hoe hard ik dat land mis. Elke dag was er anders. Elke dag wist ik met zekerheid dat er iets speciaal zou gebeuren. Hier zien ze me zeker nog terug.

Op de Facebookpagina staan trouwens heel wat foto’s van al die reizen. Check it out!

 

tjoolaard.be