Souvenir: tatoeages

Wat: kompas tatoeage

Uit: Cerrito, Peru

Prijs: 40 euro

Verhaal: Sommige souvenirs gaan verloren met verhuizen, anderen kletsen dan weer kapot op de vloer. Of verdwijnen in de maag van één of ander huisdier. En dan heb je natuurlijk enkele souvenirs die nooit zullen verdwijnen. Tatoeages bijvoorbeeld.

Ondertussen al een kleine collectie bijeen geschilderd. De helft ervan in het buitenland laten zetten en de andere op zijn minst buiten de Belgische grenzen uitgetekend of bedacht. Het kompas hierboven liet ik zetten in Cerrito. Gek verhaal! In Huanchaco, niet zo ver van Cerrito, leerde ik een kunstenaar kennen. En die wist wel iemand die tatoes kon zetten. Adres op een papiertje krabbelen en hop de taxi in, samen met een maat.

De chauffeur wist het zelf amper zijn, dus dat beloofde al niet veel goeds. Na veel rondvragen dropte hij ons voor een verlaten gebouw. Klein deurtje door en even roepen. Vanuit de kelder kregen we een ‘ola’ te horen. Donkere trappen naar beneden en daar was inderdaad een kleine tattoo-shop verborgen. Eerst een half uurtje wachten zodat de tatoeur het werk op zijn eigen been kon afwerken en dan mocht ik uitleggen wat ik wou.

Tekening tonen die ik in Ushuaia gemaakt had, prijs bespreken, properheid en steriliteit van de naalden checken, high five geven en de dag erna terugkomen voor het echte werk. En nu zit ik hier met een eeuwig souvenir.

Niet mijn enige trouwens. Deze hieronder zette ik bij dezelfde kerel. Tongue in cheek maar ook een boodschap waar ik achter sta.

De aapjes op mijn linkervoet heb ik laten zetten in Peru, na een trip door het Amazonewoud.

De omkaderde boom op mijn rechterarm tekende ik uit in Cusco en Indonesië. Ik liet hem wel zetten in Gent, gezien de complexiteit.

De vogels op mijn rechtersleutelbeen zijn de eerste die ik liet zetten. Een ideetje uit Spanje en mijn geboortedorp Oostduinkerke. In Brugge laten zetten.